توسعه به مفهوم عام آن بهبود در همه ابعاد زندگی افراد جامعه و در عین حال استفاده عقلایی از منابع می‌باشد. جهت دستیابی و نیل به اهداف توسعه، لازم است اقداماتی آگاهانه و با ایجاد ترتیبات نهادی و بر مبنای باورها و ارزش‌های سیاست‌گزاران و سیاست‌پذیران صورت گیرد. چنین اقداماتی در بخش کشاورزی “سیاست‌های توسعه کشاورزی” نام دارد. بنیادی‌ترین هدف سیاست کشاورزی افزایش تولید نیست بلکه توسعه انسانی و کمک به تامین نیازهای اساسی بشر است. در بخش کشاورزی و با توجه به حایگاه خانوارهای روستایی در آن، افزایش درآمد خانوارهای روستایی کلیدی برای بهبود انجام این هدف است و این به نوبه خود نیازمند تاکید بر افزایش بهره‌وری و بهبود سیاست‌ها و راهبردها می‌باشد. اصولی که بنیان های سیاست کشاورزی دقیق را تقویت می‌کنند شامل پایداری اقتصادی (ایجاد منافع واقعی)، پایداری اجتماعی (کاهش فقر)، ثبات مالی، ثبات نهادی و ثبات محیطی می‌باشند.